دخترم ثمره صبرم

  سلام عزيزدل مامان   دختر كوچولوي من،تو اين ماه پيشرفت هاي خوبي داشتي در عين حال هم خيلي شلوغكارشدي. زير ميز غذا خوري، ميزو صندلي آشپزخونه، زير مبلا، سكوي آشپزخونه،سكوي دستشويي،ميز تلويزيون،خلاصه همه جا رو مينوردي واسه خودت. الهي دورت بگردم هستيه من كه اصلاً نميشه يه لحظه ازت غافل شد چون به هر مانعي كه ميرسي دوست داري ازش بكشي بالا. اوايل تلو تلو ميخوردي وميافتادي ولي الان بهتر شدي. با اين حال باز حواسم بهت هست و دورت متكا ميچينم.ناگفته نمونه كه چند بارم سرت بد جور خورد زمين، بميرم واست كه چقدر من ناراحت ميشدم. درضمن الان دیگه راحت میشنی٬ چهاردست وپا رفتنت تندتر شده٬ یکی ازچیزهایی که برام خیلی جالبه اینه ...

امام صادق(ع) میفرمایند: ما مِن عَبدٍ أنعَمَ اللّه عَلَيهِ نِعمَةً فَعَرَفَ أنَّها مِن عِندِ اللّه إلاّ غَفَرَ اللّه لَهُ قَبلَ أن يَحمَدَهُ؛ هيچ بنده اى نيست كه خداوند به او نعمتى دهد و او آن را از جانب خدا بداند مگر آن كه، پيش از سپاسگويى او، خداوند بيامرزدش. سلام عزیز دلم قبلنا همیشه فکر میکردم بچه وقتی میفته ٬زمین میخوره یا گریه میکنه نباید توجه کرد تا یاد بگیره خودش پاشه وقوی ومحکم بار بیاد نمیدونم تا چه حد درست فکر میکردم ولی الان اصلا طاقت ندارم حتی بغض کردنت رو ببینم تا چه برسه اینکه بیفتی وگریه کنی ومن هیچ عکس العملی نشون ندم .تازگیها داری سعی میکنی بشینی ولی تواین بین ازسمت پشت هی میفت...